همه ی افراد بعد از سکته مغزی در جستجوی دستگاهی برای راه رفتن بیمار سکته مغزی می باشند تا در سریعترین زمان ممکن راه رفتن را برای آنها میسر کند. با پیشرفت روز افزون تکنولوژی دستگاه ها و تجهیزات متنوعی برای کمک به راه رفتن بعد از سکته مغزی اختراع شده است و بسیاری از این تجهیزات و وسایل کمکی سکته مغزی، راه رفتن را برای بیمار سکته مغزی آسان تر کرده اند.

سکته مغزی معمولا یک سمت بدن را درگیر می کند و حرکت یک سمت بدن مختل می شود. بیمار سکته مغزی را در نظر بگیرید که دچار سکته مغزی شده است و حرکت دست و پای سمت چپ حرکت خود را از دست داده است و بیمار سکته مغزی توانایی حرکت و استفاده از اندام های سمت چپ را ندارد. در اوایل سکته مغزی اندام های یک سمت و حتی تنه سست و بی حرکت می باشد و ایستادن و حتی در بعضی مواقع نشستن برای بیمار سکته مغزی دشوار می باشد. در این صورت پای سمت چپ سست و ضعیف می باشد و توانایی اینکه وزن فرد را تحمل کند ندارد. برای اینکه بیمار سکته مغزی بتواند بایستد، می بایست پا قدرت کافی برای نگه داشتن بیمار سکته مغزی را داشته باشد. برای ایجاد مهارت ایستادن و راه رفتن می بایست به کمک تمرینات سکته مغزی قدرت عضلات پا تقویت شود و در این مسیر از وسایل کمکی سکته مغزی باید استفاده کنیم تا عمل ایستادن و را رفتن را سرعت ببخشیم.

دستگاه های متنوعی برای راه رفتن بیمار سکته مغزی اختراع شده است و بسیاری از این تجهیزات به کمک بیماران سکته مغزی آمده است و بیمارانی که توانایی راه رفتن خود را بعد از سکته مغزی از دست داده اند، به کمک این دستگاه ها توانسته اند را رفتن را به دست آوردند. راه رفتن یک امر ضروری در تمام انسان ها می باشد و حالا به هر نحوی عمل راه رفتن مختل شود کل جنبه های زندگی یک فرد مختل می شود و بدون حرکت و راه رفتن زندگی برای انسان ها دشوار می شود.

انواع دستگاه ها و تجهیزات برای راه رفتن بیمار سکته مغزی

در زیر تعدادی از دستگاه هایی که راه رفتن بیمار سکته مغزی را تسهیل می کنند را برایتان آورده ایم و هر یک از این دستگاه ها مختص بیمار سکته مغزی با مشکلات حرکتی متفاوت می باشد و بسته به شدت آسیب های حرکتی بعد از سکته مغزی افراد به وسایل کمکی متفاوتی دارند.

بهترین دستگاه ها برای راه رفتن بیمار سکته مغزی

انواع تجهیزات راه رفتنی که در بالا برایتان آوردیم مناسب بیماران سکته مغزی نمی باشد و اکثر بیماران سکته مغزی برای راه رفتن به این تجهیزات پیشرفته نیاز ندارند، مگر اینکه مشکل حرکتی آنها بسیار شدید باشد و با وسایل کمکی سکته مغزی نتوانند راه بروند. برای راه رفتن بیماران سکته مغزی تجهیزات کمکی ساده مثل عصای سه پایه، اسپیلنت و ارتز های پا، کفش های مخصوص، واکر، زانو بند های ساده و.. کافی می باشد. به دلیل اینکه در سکته مغزی یک سمت بدن درگیر می باشد و سمت دیگر سالم می باشد، به کمک این تجهیزات ساده می توانند راه رفتن را انجام دهند.

برای اینکه راه رفتن را در بیمار سکته مغزی ایجاد کنیم، به کمک تمرینات توانبخشی سکته مغزی که توسط فیزیوتراپیست و کاردرمانگر انجام می شود، قدرت پاها تقویت می شود و پاها قدرت کافی برای نگه داشتن وزن بدن را به دست می آورند و در صورت ضعف پاها از زانو بند های ثابت کننده ی زانو و یا اسپیلنت و ارتز های پا که زانو و مچ پا را ثابت نگه می دارند استفاده می کنیم. در ابتدای مراحل را رفتن در سکته مغزی از عصای سه پایه استفاده می شود تا بیمار سکته مغزی بتواند به کمک این عصا تعادل خود را حفظ کند و بر ترس خود از افتادن غلبه کند.

به مرور که راه رفتن بیمار سکته مغزی به کمک تمرینات فیزیوتراپی سکته مغزی و تمرینات کاردرمانی سکته مغزی بهبود پیدا کرد، عصا کنار گذاشته می شود و راه رفتن بدون عصا شروع می شود. درمانگر سکته مغزی به بیمار الگوی صحیح راه رفتن را آموزش می دهد تا به طرز صحیح قدم بردارد تا زمین افتادن اتفاق نیفتد. به مرور که پاهای بیمار سکته مغزی تقویت شد زانو بند ها و اسپیلنت ها جدا می شود تا بیمار سکته مغزی بدون استفاده از تجهیزات کمکی و به طور مستقل راه برود. پروسه ی راه رفتن بعد از سکته مغزی طولانی مدت می باشد و از این رو باید بیماران صبور باشند تا به کمک توانبخشی سکته مغزی بتوانند راه رفتن را به دست آورند.