همه ی افراد بعد از سکته مغزی به دنبال روش های درمانی سکته مغزی می باشد و در انتخاب بهترین روش درمان سکته مغزی هستند. سکته مغزی باعث مشکلات و ناتوانی های بسیاری در بیماران سکته مغزی می شود و بدون درمان این علائم و عوارض، زندگی بیماران به طور کل مختل می شود. سکته مغزی دارای درجات متفاوتی می باشد و هر نوع از سکته مغزی ها، علائم و عوارض گوناگونی دارد که نیازمند درمان به موقع می باشد. به طور کلی سکته مغزی را در سه دسته خفیف، متوسط و شدید دسته بندی می کنند. درمان سکته مغزی خفیف و شدید دارای تفاوت هایی می باشد که قرار است در این مقاله به آن بپردازیم.

همانطور که بیان کردیم سکته مغزی را در سه دسته ی کلی قرار می دهند و دلیل این طبقه بندی شدت علائم و عوارض سکته مغزی و همچنین شدت آسیب مغز در اثر سکته مغزی می باشد. هر چقدر شدت آسیب مغز شدید باشد، علائم و عوارض سکته مغزی شدید تر می باشد و مدت زمان درمان درمان سکته مغزی به طول می انجامد. افرادی که سکته مغزی خفیف داشته اند ممکن است بعد از گذشت چند روز تا چند هفته درمان شوند ولی افرادی که سکته مغزی شدید داشته اند ممکن است تا یک سال و حتی بیشتر درگیر روند درمان باشند. به طور کلی زمان طلایی درمان سکته مغزی بین 3 الی 6 ماه می باشد و در این بازه ی زمانی بیشتر مشکلات و ناتوانی های بعد از سکته مغزی درمان می شود، از این رو شروع زودهنگام درمان سکته مغزی در الویت می باشد و برای درمان قطعی سکته مغزی باید از روزهای اولیه ی سکته مغزی اقدام کرد تا تایم طلایی درمان سکته مغزی از دست نرود.

روش های درمان سکته مغزی متنوع می باشد و در اکثر مواقع نیاز می باشد که چند روش درمانی در کنار هم انجام شود تا عوار ض بعد از سکته مغزی درمان شود. از بهترین روش های درمانی سکته مغزی می توان به درمان های پزشکی سکته مغزی و درمان های توانبخشی سکته مغزی اشاره کرد. سایر روش های درمانی تاثیر اندکی بر درمان سکته مغزی دارند و بیشترین تاثیر را توانبخشی سکته مغزی که شامل فیزیوتراپی سکته مغزی، کاردرمانی سکته مغزی و گفتاردرمانی سکته مغزی می باشد دارند و باعث درمان سکته مغزی خفیف و شدید می شوند. بازتوانی سکته مغزی باید در روز های اولیه ی سکته مغزی انجام شود تا سریعتر ناتوانی های بعد از سکته مغزی درمان شوند. درمان سکته مغزی یک پروسه ی طولانی مدت می باشد و جلسات توانبخشی باید به صورت فشرده و مستمر انجام شود تا بهترین نتیجه ی درمانی حاصل شود.

درمان سکته مغزی خفیف

سکته مغزی باعث آسیب به مغز می شود و در اثر آسیب مغزی عملکرد های بدن دچار اختلال می شود، در صورتی که آسیب مغزی خفیف باشد، عملکرد های کمتری در بدن مختل می شود و علائم و عوارض سکته مغزی، خفیف می باشد. درمان سکته مغزی خفیف آسان تر از سکته مغزی شدید می باشد و زمان کمتری برای درمان نیاز دارد. در وحله ی اول اقدامات اورژانسی و پزشکی انجام می شود و بیماران سکته مغزی خفیف سریعتر از بیمارستان مرخص می شوند و شدت عوارض سکته مغزی در آنها کمتر می باشد. بعد از مرخص شدن از بیمارستان باید درمان های توانبخشی سکته مغزی شروع شود. افراد با سکته مغزی خفیف، مشکلات جسمی و حرکتی کمتری دارند و با چند جلسه توانبخشی بهبود می یابند.

پزشک متخصص مغز و اعصاب بعد از ارزیابی بیمار سکته مغزی خفیف وی را به توانبخشی ارجاع می دهد و در بعضی مواقع نیز ممکن است شدت علائم به قدری کم باشد که پزشک توانبخشی را تجویز نکند. در هر صورت درمان سکته مغزی خفیف آسان تر می باشد و اکثر افراد با سکته مغزی خفیف سلامت کامل را به دست می آورند و به زندگی نرمال خود بازمی گردند.

درمان سکته مغزی شدید

وقتی شدت آسیب مغزی زیاد باشد و وسعت آسیب مغزی زیاد باشد، عوارض شدید تری در بیمار سکته مغزی بروز می کند و از این رو درمان سکته مغزی شدید دشوار تر می باشد و نیازمند زمان طولانی تر برای درمان می باشد. مشکلات بعد از سکته مغزی شدید بسیار گشترده تر می باشد و برای درمان سکته مغزی از نوع شدید شاید نیاز باشد که تا یک سال حتی در موارد شدید تر بیشتر از یک سال درمان های توانبخشی سکته مغزی انجام شود. برای درمان سکته مغزی شدید باید جلسات توانبخشی سکته مغزی از قیبیل جلسات فیزیوتراپی سکته مغزی، کاردرمانی سکته مغزی و گفتاردرمانی سکته مغزی به صورت فشرده و طولانی مدت انجام شود تا نتیجه ی درمانی حاصل شود و در کنار جلسات توانبخشی باید درمان های پزشکی و مدالیته های درمانی دیگر انجام شود.

درمان سکته مغزی خفیف و شدید تا حدودی مشابه می باشد ولی برای درمان سکته مغزی شدید باید زمان بیشتری در نظر داشت و همچنین درمان های پزشکی و توانبخشی باید به صورت فشرده انجام شود. در مواردی نیز ممکن است سکته مغزی شدید به طور کامل بهبود نیابد و بعضی ناتوانی های سکته مغزی در بیمار باقی بماند، بیشترین هدف در درمان سکته مغزی شدید راه رفتن بیمار سکته مغزی می باشد و همچنین از شدت ناتوانی های جسمی کاسته شود تا کیفیت زندگی بیمار سکته مغزی بهبود یابد.